Αποχή απο το blog και απο το internet γενικότερα τον τελευταίο μήνα τόσο που οι λίγοι γνωστοί (φαντάζομαι μαζί με τρείς φίλους είναι και οι μόνοι που επισκέπτονται αυτόν εδώ το χώρο), ανησύχησαν.Όλα καλά απλά πέσαμε σε περίοδο μετακόμισης.Ότι χειρότερο για την εποχή δηλαδή.Ο λόγος της μετακόμισης προφανής - λιτότης.Άμα δεν φτάνουν τα έρμα κοιτάς να κόψεις απο παντού.Δεν θα γκρινιάξω όμως, υπάρχουν και πολύ χειρότερα και τα βλέπω γύρω μου (δυστυχώς) καθημερινά.Υγεία να έχουμε και ας ελπίσουμε ότι κάποια στιγμή θα εναντιωθούμε μαζικά και αποτελεσματικά απέναντι σε όλο αυτό το χάλι.Η διαδικασία της εύρεσης νέας και φτηνότερης παράλληλα στέγης εξελίχτηκε υπέρμετρα χρονοβόρα και κουραστική.Πέρα όμως απ'αυτό, θα μου μείνει η αγένεια και τα κριτήρια που έχουν ορισμένοι που νοικιάζουν κάποιο χώρο τους.Δηλαδή νοικιάζεις ένα διαμέρισμα και το πρώτο σου μέλημα είναι να μάθεις τι δουλειά κάνει αυτός που ενδιαφέρεται να το νοικιάσει;Είμαστε σοβαροί;Απο πότε το επάγγελμα, η οικογενειακή κατάσταση και η μουσική που ακούς αποτελούν κριτήριο ενοικίασης;Δεν κάνω πλάκα, κάποια ιδιοκτήτρια διαμερίσματος μου έθεσε όλα τα παραπάνω κριτήρια και όταν της απάντησα πως ακούω μουσική συνέχεια μου είπε πως δεν της κάνω.Φαντάσου να έψαχνε και γαμπρό...Τι να πείς;Ζωγραφιά!
Κατα τ' άλλα μια χαρά.Απολαμβάνω επιτέλους το νέο σπίτι και ας κυκλοφορώ ακόμη ανάμεσα σε χαρτόκουτες.Κι ας θέλει πολύ δουλειά ακόμη.Σιγά σιγά, όρεξη υπάρχει.Απο σήμερα έχω και internet, λίγο το'χεις;Σαν να ήμουνα με δεμένα χέρια ένιωθα όλες αυτές τις μέρες.Τόσο που δεν άκουσα ακόμη έναν δίσκο που να κυκλοφόρησε μέσα στο δώδεκα(!).Μιας και δεν τα είπαμε στο ενδιάμεσο απο την τελευταία φορά, καλή χρονιά να έχουμε με υγεία,γερά στομάχια και αισιοδοξία.
*η μουσική σκοτώνει τους ενοικιαστές*
